مطالعه انسان شناسی تمثیلی بر تندیس وتندیسک های شاهزادگان هخامنشی

آثار به جا مانده از عصر هخامنشی نشان از آن دارد که آنها از هنر تجسمی دوری می جسته و از نمادها به نحو شایسته ای در آثار خود استفاده می کرده اند.نمادها در این عصر صرفا جهت زیبایی و تزیین به کارنمی رفت بلکه همه چیز نماد رمزی و قومی خاص خود را داشته و به کار بردن آنها دارای معانی و مفاهیم خاص خود بوده است، در حقیقت می توان گفت نمادها یک زبان یا نوشته بوده که با گذشت زمان فراموش گردیده است و یا معانی خود را از دست داده و کم کم در هنر ایران حالت تزئینی به خود گرفته است. این پژوهش سعی در بررسی توصیفی تحلیلی نمادهای به کار گرفته شده در عصر هخامنشی دارد.نمادهایی که در تندیس ها ،سنگ نگارها ،آثار به جا مانده از آن عصر به وضوح متجلی شده اند روش تحقیق این رساله مطالعه توصیفی و تفسیری نمادها و نشانه های به کار گرفته شده تندیس ها و تندیسکها در عصر هحامنشی است.